แหม่..ตั้งชื่อตอนซะเหมือนหนังหรือวรรณกรรมเด็กเลยเชียว :P จะบอกว่าช่วง 2-3 วันมานี้ยัยกะทิมีรอยจ้ำ ๆ แดง ๆ กลม ๆ เหมือนถูกยุงหรือมดกัดขึ้นที่พุงนับไม่ถ้วนทีเดียวค่ะ
ทีแรก อิชั้นก็นึกว่ามันต้องเป็นยุงแน่ ๆ เลยเทียว เพราะนอกจากมันจะเป็นจ้ำแล้ว มันยังเป็นตุ่มอีกด้วย ผลน่ะหรือคะ อิ่เจ๊มันทำทุกวิถีทางที่จะป้องกันยุงให้น้องกะทิ ไม่ว่าจะออกดั้นต้นไปตามหากรงขนาดเล็กที่บุด้วยมุ้งลวด เพื่อเอามาให้น้องกะทินอนตอนกลางคืน หรือแม้แต่พยายามจะคิดค้นหาวิธี DIY.ป้องกันยุงด้วยกรรมวิธีต่าง ๆ แต่ก็ไม่ได้ช้อยส์ไหนที่ถูกใจซะที ผลสุดท้าย..ก็เลยต้องใช้วิธีที่เบสิคสุด ๆ นั่นก็คือ....ใช้มุ้งคนนี่แหละฮ่ะ ครอบกรงกันยุงกัดยามค่ำคืนเอาไว้ก่อน
มุ้งที่เอามาครอบกรงยัยกะทินี่เป็นมุ้งผ้าไฟเบอร์ฮ่ะ ขนาดอยู่ที่ 3.5 ฟุต แบบเดียวกับมุ้งคนที่นอนคนเดียวนั่นล่ะ แต่ด้วยความที่มันเป็นมุ้งผ้าที่บางมว้ากก..ถึงมากที่สุด เวลามันเกี่ยวตามเหลี่ยมตามมุมของกรง มันจึงทำท่าจะขาดตั้งแต่คืนแรกกันซะให้ได้
ถามยัยกะทิว่าพอใจมั้ย...อิชั้นว่ามันไม่พอใจหรอกฮ่ะ อิชั้นเดาเอาว่าข้างในมุ้งมันคงร้อนโขอยู่ เพราะลมมันพัดผ่านเข้าไปตามรูมุ้งได้น้อย แต่ก็นะ...ก็ยังดีกว่าปล่อยให้ยัยทิโดนยุงกัดล่ะ >0<
อดทนหน่อยเนอะกะทิ ทำไงได้...ยุงมันร้ายกว่าเสือนี่ ขืนให้กัดแกบ่อย ๆ แกคงลายพร้อยไปทั้งพุงเป็นแน่...
ไม่เชื่อดูร่องรอยอารยธรรมตุ่มแดงบนดาว..เอ๊ย..บนพุง แมว เอาละกัน T^T
เดี๋ยวจะลองครอบมุ้งสักอาทิตย์นึงค่ะ ถ้ารอยผื่นรอยตุ่มแดงนี่หาย ก็แสดงว่ามาถูกทางละ คงต้องคิดอ่านหาวิธีกันยุงแบบยั่งยืน ซึ่งก็คงไม่พ้นเรียกช่างมาวัดมุ้งลวดติดกรงยัยกะทิแบบถาวรนั่นล่ะ ให้อิ่เจ๊มันกลับมาจากต่างเมืองก่อนเนอะทิเนอะ
เรื่องและภาพประกอบโดย Pacharawalai
