เฮือก..แอดมินกลับมาจากหนีเที่ยวได้ 6-7 วันแล้วค่ะ แต่งานก็เยอะแยะยุบยุ่งอิ่รุงตุงนังไปหมด หะแรกว่าจะยังไม่เขียนไดอารี่สองแสบเพลานี้ แต่มานึกดูอีกที ขืนไม่เขียนตอนนี้อิ่เจ๊ก็คงหาเรื่องขี้เกียจเขียนต่อไปได้เรื่อยๆ (แหะๆ....) อย่ากระนั้นเลย มาลงสมุดบันทึกไว้หน่อยดีกว่าฮ่ะ ว่าฝูงเด็กเอเลี่ยนแม่ทิ้งทั้ง 5 ตัวที่รับอุปการะชั่วคราวเอาไว้เป็นยังไงกันบ้าง
เราจะมาเริ่มกันที่ ไอ้เจ้าเด็กขาตะเกียบ ขี้ตาเขลอะ กระดูกซี่โครงบาน ตาโปน พุงโร ก้นปอด กันก่อนนะคะ..เจ้าตัวนี้แอดมินจิ้มหัวแล้วเรียกมันว่า "เจ้าก้อบลิน"ตั้งแต่วันแรกที่ได้เจอกันเลยค่ะ
ทำไมถึงเรียก
มันว่าก้อบลิน ??...หลายๆ คนที่มีลูกแมวเกิดใหม่ภายในบ้านสักฝูงสองฝูง
คงจะพอรู้กันดีฮ่ะ ว่าในหนึ่งฝูงของเด็ก ๆ พวกนั้น
มันก็มักจะมีตัวใดตัวหนึ่ง ที่มีจุดเด่นพิเศษ จนเราต้องจับตามองเสมอๆ
กรณีนี้แอดมินยกเจ้าตัวพิเศษที่ไม่เหมือนใครและโดดเด่นในฝูงไม่ใช่ด้วยความน่ารัก แต่ด้วยความ "สังเวชใจ" ให้กับเจ้าก้อบลินนี่ล่ะนะคะ
ก้อบลินคือตัวอัลไล..หลาย ๆ คนที่เคยดูหนังหรือเทพนิยายอาจจะเคยเห็นภาพลักษณ์ของเจ้าก้อบลินอ่ะนะคะ วิกิพีเดียเค้าให้คำอธิบายไว้ว่า ก้อบลิน หรือ ก็อบลิน (Goblin) ก็คือโนมที่มีรูปร่างพิกลพิการชนิดหนึ่งฮ่ะ เจ้าโนมที่อยู่ในสปีชี่ส์นี้มักมีนิสัยที่ชอบเล่นสนุก แต่ก็เต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมที่สามารถทำอันตรายแก่ผู้คนได้ บางตำราก็บอกว่า ก้อบลินนั้นมีต้นกำเนิดมาจากฝรั่งเศส เป็นปีศาจที่อาสัยอยู่ใต้ดิน ส่วนฝั่งยุโรปก็เล่าว่า ก้อบลินคือ ปีศาสจร่างเล็ก (สูงประมาณ 70 ซม.เท่านั้นเอง) มีรูปร่างลักษณะคล้ายซากศพ อัปลักษณ์ไม่ชวนมอง ซึ่งรูปร่างหน้าตาของก้อบลินในแต่ละชาติก็มักจะแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับตำนานและความเชื่อของผู้คนในแถบนั้นๆ
ก้อบลินเป็นลูกแมวที่สภาพร่างกายดู "กรอบ" ที่สุด เท่าที่แอดมินเคยมีไว้ในกำมือฮ่ะ (จริงๆ ก็ไม่มีลูกแมวตัวเล็กเท่านี้ในสังกัดมานานหลายสิบปีละ >.<) แต่ในความกรอบนั้น แอดมินก็มักจะเห็นอะไรแว้บๆ ในตัวมันเสมอ เพราะไม่ว่าก้อบลินจะนั่งอยู่ตรงไหน ก็ดูเหมือนว่าจะเจ๋อเหรอผิดพี่ผิดน้องจนโฟกัสกล้องลำเอียงจับภาพมันได้ชัดเจนกว่าตัวอื่นๆ ทุกครั้ง
นอกจากตัวเล็กแล้ว เรี่ยวแรงยังน้อยกว่าเค้าด้วย..ในขณะที่พี่ ๆ น้อง ๆ เค้าแย่งกันกินด้วยความหิวโหย...ก้อบลินก็....
และก้อบลินก็................
แต่ถึงอย่างไร..ก้อบลินก็เป็นก้อบลินที่ไม่ว่าจะนั่งอยู่อิ่ตรงไหน ก็เตะเข้าเบ้าตาแอดมินอยู่วันยังค่ำ
เตะเข้าเบ้าตายังไม่พอ ยังขยันฮุคซ้ายเข้าที่ปลายคางอีกด้วย
ไดอารี่สองแสบตอนหน้า เรามาตามติดชีวิตก้อบลินและพี่ๆ น้องๆ กันต่อนะคะ....ขอฝากไอ้เด็กกรอบขาตะเกียบไว้ในอ้อมใจด้วยค่ะ....
