ระยะปลอดภัยของยัยกะทิ ~ ยัยกะทิไม่ได้อยู่ในกระทะ

วันอังคารที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

ระยะปลอดภัยของยัยกะทิ

22 มีนาคม 2556

ยัยกะทิกลับมาอยู่บ้านได้สองวันวันนี้ละฮ่ะ..ตอนนี้ความเป็นห่วงเรื่องแผลผ่าตัดที่พุงของกะทิเป็นอันตกไป เพราะจากที่สังเกตุแผลดู ก็รู้สึกว่าแผลแห้งสนิทติดทนนานดี ^^" คงเหลือแต่เรื่องการฟื้นฟูร่างกายและจิตใจของกะทิแหละ ไม่รู้มันจะรู้จักรึเปล่าน้อ ว่าสูญเสียแมวจิ๋วในพุงไปถึง 3 ตัว ในเวลาแค่ไม่ถึง 2 ชั่วโมง

บ่ายนี้อิชั้นเข้าไปเซ็นต์งานที่ตึกเช่นเคยฮ่ะ..ขอบอกว่าตั้งแต่รับตัวยัยกะทิมาไว้ที่ตึกเนี่ย ความขี้เกียจเข้าออฟฟิศลดน้อยถอยลงไปเยอะ ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะเป็นห่วงความเป็นอยู่ของมันนั่นล่ะ กลัวว่ามันจะเหงาที่ไม่มีคนพาตัวออกจากกรงใหญ่มาเล่นด้วย อย่างน้อย ไหน ๆ อิชั้นก็ต้องไปทำงานอยู่แล้ว ก็ถือโอกาสพายัยกะทิออกจากกรงมาลั้นลาอยู่ในออฟฟิศระหว่างทำงานละกัน

แม้ว่าจะย้ายนิวาสถานมาอยู่ด้วยกันที่ตึกเป็นอาทิตย์แล้ว แต่ดูเหมือนยัยกะทิก็ยังอยากจะแหกคอกกลับไปบ้านเจ้าของเดิมอยู่ดี ก็อย่างนี้แหละน๊าา..่รับแมวใหญ่มาเลี้ยง คงอีกสักพักกว่าจะเลิกชะเง้อมองออกนอกประตูแบบนี้

นั่งเล่น สีคนนั้นทีสีคนนี้ทีสักพัก ก็ถึงคิวขึ้นมาป่วนบนโต๊ะเซ็นงานอิชั้นฮ่ะ โดดขึ้นมานั่งทับหนังสือที่คนน่ารักส่งมาให้อ่านพอดิบพอดี สงสัยคงจะอยากเปิดอ่านก่อนอิ่เจ๊

เท่านั้นยังไม่พอนะฮะ ยัยนี่ยังโชว์พาวด้วยการปีนป่านขึ้นมาบนตักแล้วเอาหน้ามาจ่อจมูกอิชั้นในระยะเผาขนด้วย ระยะหลังนี่ทำบ่อย ไอ้เรื่องเอาตะหมูกมาจุ๊บ ๆ ปากอิชั้นเนี่่ย สงสัยอยากให้รู้ว่าทิร๊ากกก...

ที่เห็นจ้อง ๆ อยู่นั่นไม่ได้จ้องที่กล้องมือถืออิชั้นนะเค๊อะ จ้องพวงกุญแจที่อิชั้นแกว่งอยู่เหนือกล้องนี่ล่ะ รู้เคล็ดลับของการทำให้มันอยู่นิ่ง ๆ ละ...หาอะไรมาล่อให้สนใจนี่เอง