วันศุกร์ที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2556

ขาใหญ่มาแย้ว


ในที่นี่ขออธิบายให้เพื่อน ๆ เข้าใจ ว่าขาใหญ่ ไม่ใช่ลักษณะหรือขนาดขาของแอดมินนะเค๊อะ T^T แต่หมายถึงยัยกะทิ ซึ่งเดี๋ยวนี้ริอ่านตั้งตัวเป็นเจ้าแม่ออฟฟิศ ยุ่งกับเค้าไปซะทุกเรื่อง อ่ะ..มาส่งข่าวแม่กะทิแก้คิดถึงกันหน่อยเนาะ


หลังจากที่ระเห็จระเหจากแมวบ้านมาเป็นแมวตึกได้เกือบสามเดือน ก็ดูเหมือนยัยกะทิเริ่มทำใจได้กับการใช้ชีวิตเป็นแมวตึกฮ่ะ

กิจวัตรประจำวันของคุณเธอก็ไม่มีไรมาก ช่วงเช้าซึ่งเป็นช่วงที่อิชั้นไม่ได้ไปทำงาน คุณเธอก็จะใช้เวลาอยู่ในบ้านใหญ่หรือกรงใหญ่ของเธอ โดยมีพี่ไอซ์ซึ่งเป็นน้องพนักงานในออฟฟิศคอยมาดูแลเติมน้ำ-เติมอาหารเม็ดไม่ให้พร่อง

โน่นแน่ะฮ่ะ กว่าอิชั้นจะมาก็เป็นช่วงบ่าย ซึ่งพอจอดรถปั๊บ บางครั้งยังไม่ทันส่งเสียงด้วยซ้ำ ยัยกะทิก็ส่งเสียงเรียกปุ๊บ อิชั้นว่ามันจำเสียงรถอิชั้นได้แฮะ..

ทีนี้ก็ถึงเวลาสนุกกันล่ะค่ะ ถ้าไม่มีงานด่วนที่ต้องเซ็นต์ อิชั้นก็จะปล่อยให้มันออกมาเดินโดยไม่ใส่สายจูงสักพักนึงก่อน เอิ่ม..แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะปล่อยให้เดินแด่มแด๊มไปโดยไม่ได้ตามไปคุมนะคะ เพราะแถวตึกนี่ พี่นกเค้าชอบมาแลนสะดิ้งส่ายตรูดส่ายหางล่อตาล่อใจยัยกะทิอยู่บ่อย ๆ มีอยู่ครั้งนึง พอยัยกะทิเห็นนกเทคตัวบินข้ามแดนตึกไป แม่นี่ก็โดดพรวดเกาะกำแพงเป็นแมวนินจาทันที !! เกือบจะข้ามไปที่หอพักข้าง ๆ ได้แล้วมั้ยล่ะ เล่นเอาคนเดินตามใจหายใจฟ่ำ..ดีแต่ว่าคว้าบั้นท้ายมันได้ทันนะน่ะ

ความสนุกของยัยกะทิอยู่ที่การวิ่งปรู๊ด..สุดแรงเกิดหนีอิชั้นฮ่ะ T^T ถึงจะวิ่งไปไม่ไกลเกิน 100 หรา แล้วก็เบรคเอี๊ยดหันไปซ่อนตัวอยู่ใต้ท้องรถของบรรดาแขกบนตึกแล้วถ้ำมองอิชั้นเดินก้ม ๆ เงย ๆ หาตามท้ายรถที่จอดเรียงเป็นตับก็เหอะ อิชั้นว่ามันสุขใจกับการเล่นซ่อนแอบกับอิชั้นแฮะ


ปล่อยให้เดินเล่น วิ่งเล่นสักพัก ถ้าโชคดีจับตัวได้ไวหน่อย ทีนี้ก็ต้องอุ้มกันเข้ามาในออฟฟิศกันล่ะค่ะ อิชั้นก็นั่งเซ็นต์งาน เคลียส์งานไป โดยมียัยกะทิวิ่งเล่น เดินเล่น ป่วนคนนั้นคนนี้เป็นพัก ๆ พอเล่นเบื่อแล้วก็โดดขึ้นมานอนแหมะบนโซฟา นอนโชว์อย่างเดียวไม่พอ..คุณนายมีหลับโชว์ได้ด้วยนะ


ที่เห็นขดตัวกลมอยู่ในนั้น ก็คือหมวกอิชั้นเองฮ่ะ (อีโมเหงื่อหยดสามแหมะ) เดาว่าคุณเธอได้กลิ่นอิชั้นแหละ แล้วก็คงคิดว่า..ไรว้า..ไม่เห็นมีกลิ่นทิเลย..มานี่มะ ทิจะทำกลิ่นไว้ให้ว่าอันนี้..ของทิน๊า (เอิ่ม..ใช่เหรอยะ ??)


นอนหลับอยู่เป็นนานเชียวฮ่ะ..คงเมื่อยแหละ เปลี่ยนอิริยาบทเป็นเหยียดยาวซะมั่ง แหม่~สบายจริงนะคุณน๊ายยยย..

บางทีก็สงสานมันเหมือนกันนะ อยู่ในกรงตั้งคืนนึงกับอีกตั้งครึ่งค่อนวัน พอมันมาอ้อนขอให้พาออกไปเดินเล่น ก็อดใจอ่อนพาออกไปอีกไม่ได้


สุดท้ายก็ต้องพาไปเดินอีกรอบ..อุอุ ทิ้งท้า่ยกันไว้ด้วยคลิปของขาใหญ่ประจำตึกวันนี้นะคะ ใครไม่อยากทนฟังเสียงแหลม ๆ ของแอดมิน กรุณาปิดเสียงก่อนเปิดคลิปด้วยฮ่ะ (555+) แล้วกลับมาพบกันได้ใหม่ครั้งหน้านะคะ



เรื่องและภาพประกอบโดย Pacharawalai