21 มีนาคม 2556
วันนี้เป็นวันถึงกำหนดรับยัยกะทิกลับบ้านฮ่ะ พอโผล่หน้าเข้าไปเท่านั้น แม่เจ้าประคุณก็เหมือนจะจำได้ เพราะรีบลุกขึ้นเดินตัวรี่เข้ามาเอาหน้าจุ่มนิ้วอิชั้นทันที เท่านั้นยังไม่พอ พอคุณผู้ช่วยคุณหมอจะพาไปตัดไหมที่พุง ก็ออกสเต๊ปแดรกดะโชว์ซะงั้น 555+..เอ่อ..กะทิคะ สำรวมหน่อยลูก รู้..ว่าอาหารที่คลีนิคหมออร่อย แต่กลับไปกินอาหารเม็ดบ้านเราต่อก็ได้นะลูกกก.. >0</
เท่านั้นยังไม่พอฮ่ะ...ยังมีการร่ำลาเพื่อนข้างกรงกันอีกเล็กน้อย ด้วย ไม่รู้จะได้เจอกันอีกรึเปล่าเนาะ (แกร๊..วันนี้ชั้นฝากงับนิ้วอิ่ตาผู้ช่วยเผื่อด้วยนะยะ เอาแรง ๆ ให้ร้องแอร๊ววว..ไปเลยนะ อุอุ)
ตัดไหมที่พุงแล้วก็กลับบ้านกันฮ่ะ วันนี้อิ่เจ๊กระเป๋าฉีกไปอีกสามร้อยกว่าบาท T^T เนื่องจากต้องซื้อกรงใส่แมวน้อยหน้าตางดงามกลับบ้าน กระซิก ๆ ตอนแรกว่าจะซื้อกรงพลาสติกน่ะนะคะ เพราะน่าจะแข็งแรงทนทานมากอยู่ แต่แหม..พอลองบีบสลักล็อกประตู สลักดันมีปัญหาซะงั้น ผลสุดท้ายก็เลยต้องได้เป็นกระเป๋าผ้ามา ซึ่งก็นะ ความทนทานก็น่าจะน้อยกว่า ไม่เป็นไร..พี่มันรวย เดี๋ยวดักปล้นคนข้างบ้านเอาก็ด่ะ >0</
ผลสุดท้ายเมื่อไม่มีทางเลือก ก็ต้องซื้อเป็นกระเป๋าผ้ากลับมาค่ะ แอบหวั่นใจเล็กน้อย เพราะยัยกะทิมันไม่ใช่แมวเจี๋ยมเจี้ยมที่จะยอมอยู่ในที่คุมขังง่าย ๆ แต่คิดว่าเอาฟระ..ยังไงก็ต้องหาอะไรใส่กลับไปสักอย่างอยู่แล้วนี่....กลับบ้านกันซะทีนะกะทิ
เรื่องและภาพประกอบโดย Pacharawalai
