วันพฤหัสบดีที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2556

กะทิ..อิ่แมวขี้อิจฉา


จั่วหัวเรื่องไว้ด้วยความหมั่นไส้ 555+ แต่จริง ๆ แล้วก็รักมันแหละ เพราะความขี้อิจฉาของยัยกะทำ ทำเอาอิชั้นยิ้มได้ทู๊กก...วันเลยทีเดียว


ช่วงนี้ยัยกะทิได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของออฟฟิศไปอย่างสมบูรณ์แบบฮ่ะ ทุกครั้งที่อิชั้นไปเซ็นต์งาน ไม่ว่าจะเป็นช่วงเช้า สาย บ่าย หรือเย็น ก็จะต้องมีสักพักใหญ่ ๆ ที่กะทิถูกปล่อยจากกรงเข้ามาวิ่งเล่นในออฟฟิศ ซึ่งแน่นอนว่า ไม่ได้มีแต่อิชั้นคนเดียวที่อยู่ในออฟฟิศอ่ะนะคะ แต่ยังมีคนอื่น ๆ ที่แวะเวียนมาส่งงานอิชั้นอยู่เป็นระยะ ๆ ไม่เว้นแม้แต่นายแม่ ที่เดี๋ยวนี้หลงเสน่ห์ยัยกะทิไปซะแระ T^T จับได้เป็นจับ กอดได้เป็นกอด นี่ถ้าเอากลับมาบ้านได้โดยไม่ต้องห่วงว่ามันจะมาตีกับไอ้เจ้าหมาครีมที่บ้าน อิชั้นคิดว่าแม่คงหอบกลับมาเลี้ยงที่บ้านด้วยละ


กิจวัตรประจำวันของอิชั้นเมื่อเอายัยกะทิออกมาจากกรงก็คือ การเก็บกวาดกรง เปลี่ยนน้ำในถ้วยน้ำ เติมอาหาร ตักเศษซากอารยธรรมในกระบะทราย >.< ของยัยกะทิฮ่ะ จากนั้นจึงได้เวลามานั่งทำงาน แล้วก็มีหลายครั้งเลยทีเดียวที่นั่งทำงานอยู่ เจ้าแครอท หมาชิสุของแม่บ้านจะเข้ามาแจมด้วย ซึ่งก็นะ..ทุกครั้งที่แครอทมา กะทิก็จะกลายร่างเป็นขาใหญ่ประจำออฟฟิศ คอยไล่ตะปบ ไล่ถีบแครอทอยู่เรื่อย ยิ่งถ้าเห็นมีคนเล่นกับแครอท กะทิก็จะทำตาวาวปานประหนึ่งถูกแย่งความรักความสนใจไปซะทุกครั้ง หลายครั้งเลยทีเดียวที่จะเห็นกะทิมานั่งจ้องแครอทที่ถูกโอ๋อยู่บนโซฟา ด้วยท่าทางเอาเรื่อง


จ้องอย่างเดียวไม่พอ กระดึ้บ ๆ ไปนอนใกล้เค้าดั้ว


คือ..แค่ดูตาวาว ๆ ก็รู้ละ ว่ายัยนี่จะไปหาเรื่องเจ้าแครอทอ่ะ สงสารแต่แครอท พอพี่กะทิเขยิบเข้ามาใกล้ป๊าบบบ...ก็เที่ยววิ่งหาคนนู้นคนนี้ให้ช่วยที..


พี่เสมียนบอกว่า โกรธกะทิแระ..ชอบแกล้งแครอท :D


แต่ท้ายที่สุดแล้ว ที่ประจำของมันก็คือ ^^"..ตักอิชั้นนี่ล่ะ


...♥♥♥...


...♥♥♥...


5555+ เอามันมานินทาด้วยความหมั่นไส้..ก็หวังว่ามันจะอยู่เป็นอิ่แมวน่าหมั่นไส้ของอิชั้นไปอีกนาน ๆ น่ะนะคะ แล้วกลับมาพบกันได้ใหม่ในครั้งหน้าค่ะ





เรื่องและภาพประกอบโดย Pacharawalai