วันจันทร์ที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2556

A CAT and A DOG


เมื่อวานนี้ขณะนั่งมองยัยกะทิกินอาหารเปียกในกรงอย่างเพลิดเพลิน(เจริญพุง) ฉับพลันอิชั้นก็ได้ยินเสียงหายใจฟึ่ด ๆ แฮ่ก ๆ ดังมาจากทางด้านหลังของตัวเองฮ่ะ

ทีแรกนึกว่าจะมีใครหน้าไหนกล้ามาล้วงตับจับห่านอิชั้นรึไงยะ แต่พอหันกลับไป ก็พบว่า ไอ้เจ้าแครอทมายืนหอบแฮ่ก ๆ แอบมุมเสามองอยู่ละ

จริง ๆ ถามว่าแปลกใจมั้ย ที่เห็นเจ้าแครอทวิ่งแร่ด ๆ จากห้องพี่แม่บ้านมาถึงด้านหลังตึกนี่ อิชั้นก็คงต้องบอกว่าไม่แปลกใจสักเท่าไหร่ฮ่ะ เนื่องจากก่อนหน้านี้ก็รู้มาละ ว่าแครอทชอบวิ่งมาเมียงมองพี่กะทิ ทุกครั้งที่พี่แม่บ้านปล่อยออกมาวิ่งเล่นนอกห้อง หลายครั้งที่มานอนพังพาบดูพี่กะทิตอนเช้า หรือไม่ก็แวะเวียนมาวิ่งอ้อมไปอ้อมมาอยู่ใกล้ๆ กรงในตอนบ่าย


ช่วงหลัง ๆ นี่อิชั้นพยายามจะจับยัยกะทิกับเจ้าแครอทให้มาเป็นเพื่อนกันฮ่ะ เริ่มจากการจับให้ทั้งครู่มาอยู่ในออฟฟิศด้วยกันบ่อย ๆ ซึ่งช่วงหลังนี้สถานการณ์ดีขึ้นมาก ๆ เพราะยัยกะทิเริ่มรู้จัก "รับน้อง" ด้วยการโดดตะปป แหย่แครอทให้ตกใจเป็นระยะ ๆ..ส่วนเจ้าแครอทเมื่อก่อนเคยแหย..กับพี่กะทิยังไง หลัง ๆ ก็ยังคงแหยพี่กะทิอย่างนั้น (อุอุ)

วันนี้พอเห็นแครอทมายืนมอง อิชั้นก็เลยเรียกแครอทให้เข้ามาหาค่ะ..ประจวบเหมาะกับยัยกะทิกินอาหารเปียกอิ่มพอดี อิชั้นก็เลยคว้าตัวเจ้าแครอทอุ้มใส่กรงยัยกะทิดู ว่ายัยกะทิจะขู่น้องมั้ย..


กะทิมองน้องด้วยสายตาจิก ๆ งง ๆ ฮ่ะ คงนึกว่าไอ้ก้อนขนกลม ๆ นี่เข้ามาในบ้านชั้นทำไม 555+ แต่ไม่ขู่น้องนะคะ แม้ว่าน้องจะเดินดุ้บ ๆ ไปกินอาหารเปียกที่เหลืออยู่ก้นถ้วย พี่กะทิก็ไม่มีอาการจะโดดเข้าไปรังแกน้องแต่อย่างใด


พออาหารเปียกในถ้วยหมด แครอทก็ทำท่าจะโดดออกจากกรงฮ่ะ ประมาณว่า ของกินหมดแระ..เผ่นดีก่าตรู......แต่ด้วยความที่ตัวเองก็ขาสั้น แถมยังขี้กลัว เลยลงจากกรงไม่ได้ซะงั้น


สังเกตดูว่ากะทิหางฟูหูรี่ แสดงอาการตื่นกลัว หรือไม่พอใจแครอทรึเปล่า..เอ๊ะ..ก็ไม่นี่นา ช่วงที่แครอทกินอาหารเปียกก็ยังนั่งเลียขาแต่งหน้าแต่งตัวตัวเองเฉ๊ยยย..จะมีก็แต่เงยหน้าสบตาอิชั้นเป็นระยะ เหมือนจะถามว่าอุ้มเจ้าก้อนขนนี่ขึ้นมาในบ้านหนูไมคะ..


หนัก ๆ เข้าก็ลุกเดินจากชั้นมาดูน้องใกล้ ๆ..


ดูไม่ดูเปล่า ดมน้องอีกต่างหาก..555+


สรุปแล้วงานนี้กะทิยอมให้น้องเข้ามานั่งเล่นในกรงโดยไม่ข่วน กัด ขู่ น้องแต่อย่างใดฮ่ะ สถานการณ์กระชับมิตรของหนึ่งหมากับหนึ่งแมวดีขึ้นเรื่อย ๆ ก็หวังว่าสักวัน จะได้เห็นทั้งคู่ได้นั่งเล่นนอนเล่นเป็นเพื่อนกันอย่างสบายใจเฉิบน่ะนะคะ

แล้วกลับมาพบกับกะทิได้ใหม่ในครั้งหน้าค่ะ
♥(ノ´∀`)



เรื่องและภาพประกอบโดย Pacharawalai