เมื่อตอนที่ยัยกะทิ มูฟ ทู เดอะ ดอมิทอรี่ (เดาะภาษาปะกิตซะเลย ให้รู้เซี๊ยะมั่งว่าทิก็เป็นแมวอาเซียนนะยะ กร๊ากกก..) ยัยกะทิเค้าไม่ได้มาเดี่ยว ๆ ฮ่ะ แต่มาพร้อมกับยัยยูกิ ซึ่งเป็นพี่น้องท้องเดียวกัน ถอดแบบกันมาเด๊ะ ๆ อีกหนึ่งตัว
เป็นที่น่าเสียดายว่าพอเอามายังไม่ทันข้ามวัน อิชั้นก็เดินทางไปต่างจังหวัดซะก่อน ลูกน้องที่ตึกก็หวังดี๊หวังดี นึกว่าแมวเชื่องแล้ว ก็เลยปล่อยออกมาอึมาฉี่นอกกรงซะงั้น ซึ่งก็นะ...พอปล่อยตัวป๊าบบบ..แม่สองตัวนี่ก็วิ่งหน้าตั้งหนีหายเข้ารกเข้าพงเข้าป่า(ล่าสัตว์)หลังตึกปุ้บ T.T (ก็แมวมันยังตื่นที่อ่ะ) เดชะบุญที่ยัยกะทิซึ่งตอนนั้นท้องอยู่ ยังวนเวียนกลับมาให้จับกลับบ้าน ส่วนยัยยูกิหายเข้ากลีบเมฆไปเลย ตามหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอจนกระทั่งบัดนี้
นับตั้งแต่นั้นมา ยัยกะทิก็เลยกลายเป็น แมวเลี้ยงเดี่ยว (คล้าย ๆ กับพืชใบเลี้ยงเดี่ยว 555+) คือไม่มีเพื่อนมีฝูงกับเค้าหรอก ชีวิตมันตื่นมาก็เจอแต่ป้าแม่บ้าน พี่ไอซ์ พี่หน่อง พี่ยาม แล้วก็อิชั้นซึ่งกว่าจะโผล่ไปโอ๋กันก็บ่าย ๆ โน่นล่ะ ถามว่าสงสานยัยกะทิมั้ย..สงสานอย่างแรงอ่ะ คิดดู..ถึงเราจะรักจะโอ๋มันยังไง มันก็ยังต้องการเพื่อนที่เป็นสปีชี่ส์เดียวกันเอาไว้สื่อสารคุยหงุงหงิง หรือเล่นกันบ้างล่ะเนอะ นี่เราเป็นคน คุยกับมันยังไงก็คงไม่เข้าใจภาษาของกันและกันหรอก รู้อย่างเดียวว่ารัก..ยัยตัวเล็กนี่รักทินะ หรือทิก็รักยัยตัวเล็กนี่ แต่ก็เป็นเพียงความรู้สึกที่รับรู้จากภาษากายกันได้เท่านั้น
และเนื่องจากยัยกะทิไม่มีเพื่อนเล่นนี่เองฮ่ะ..อิชั้นก็เลยพยายามจะให้กะทิผูกสัมพันธไมตรีกับน้องหมาที่ตึกซึ่งเป็นน้องหมาของป้าแม่บ้านให้ได้..จริง ๆ ยัยทิก็อยู่กับอิชั้นมาตั้ง 3 เดืิอนละ ก็คงพอจะคุ้นกลิ่นคุ้นตากับหมาตุ่นและหมาแครอทอยู่บ้าง แต่ด้วยความที่อิชั้นกลัวหมาตุ่นซึ่งเป็นหมาที่ร่าเริงที่สุดในสามโลกขย้ำเอา ก็เลยไม่กล้าปล่อยยัยกะทิให้ออกมาทำความรู้จักกับหมาตุ่นนอกกรงเลยสักครั้ง
โครงการก็คือพยายามให้หมาสองตัวกับแมวหนึ่งตัวนี่เล่นด้วยกันได้ฮ่ะ ตอนนี้ก็ให้ทักทายกันโดยมีกรงคั่นกลางเอาไว้ก่อน เดี๋ยวมีโอกาสจะจับทั้งสองตัวมาไว้ในห้องเดียวกัน แล้วค่อย ๆ ให้คุ้นเคยกันทีละนิด ซึ่งหากทำได้ ก็คิดว่ายัยกะทิคงจะหายเหงาไปเยอะ (แต่จะชวนกันซนบ้านแตกรึเปล่าก็อีกเรื่องนึงนะ >_<)
วันนี้เรามาดูลีลาของน้องตุ่นกับความใจกล้าขาใหญ่ของยัยกะทิในการพยายามทำความคุ้นเคยกันนะคะ (คำเตือน กรุณาปิดเสียงก่อนดูคลิปค่ะ 55555+)
เรื่องและภาพประกอบโดย Pacharawalai
