กะทิเองก็เหมือนแมวเลี้ยงตัวอื่น ๆ ส่วนใหญ่ในสากลโลกฮ่ะ คือ อ้วน..พุงพลุ้ย หัวหลิม เหนียงยาน เย้ย !!?? ม่ายช้ายย..อิชั้นหมายถึงมันต้องกินอาหารเม็ด ซึ่งเป็นอาหารที่ช่วยอำนวยความสะดวกให้กับคนเลี้ยงแทนที่จะต้องมานั่งคลุกข้าวกับปลาทูให้แบบสมัยเก่าอ่ะ >0</ ซึ่งเดี๋ยวนี้อาหารเม็ดก็มีให้เลือกหลายหลากมากมาย ไม่ว่าจะเป็นรสปลาทู รสโกเม่ (มันคือรสไรวะทิ เจ๊ไม่เคยชิม) รสปลาทะเล และรสอื่น ๆ
แต่ปัญหาของการให้อาหารแมว ไม่ว่าจะเป็นอาหารแบบเดียวกับที่คนกิน หรืออาหารเม็ดแบบที่แมวแหล่ก ก็มักจะมีคล้าย ๆ กันฮ่ะ นั่นก็คือ..บางทีอิ่แมวของเรามันเจือกกินไม่หมดมั่ง อิ่คนเลี้ยงบ้าพลังใส่อาหารให้เยอะเกินไปมั่ง ทำให้บางครั้ง มะแมวต้องรับศึกหนัก ประเภทที่ต้องต่อสู้แย่งชิงเม็ดอาหารกับพวกมด ๆ ซะงั้น
สำหรับยัยกะทินี่ก็เช่นกันฮ่ะ เพราะเป็นแมวตึก พ่อแม่ก็ไม่มี มีแต่อิ่เจ๊ซึ่งงานเยอะจนหูตูบ ทางเลือกของอิ่เจ๊ก็เลยเหมือนคนอื่น ๆ นั่นก็คือซื้ออาหารเม็ดมาไว้ใ้ห้ ซึ่งก็นะ หน้าที่ของการให้อาหารก็จะตกเป็นของป้าแม่บ้านมั่ง พี่เสมียนมั่ง หรืออิ่เจ๊มั่ง แล้วแต่ใครจะว่างและบ้าพลังพอที่จะเติมอาหารเม็ดให้มัน (ขอบอกว่า แม่มมม..เติมกันได้ทั้งวันเลยฮ่ะ ซึ่งไม่น่าเอาเยี่ยงอย่างเป็นอย่างยิ่ง เพราะนอกจากจะทำให้แมวของเราตรูดบานโดยไม่ได้ตั้งใจแล้ว ยังเปลืองงบประมาณทางการเงินอีกด้วย )
และด้วยเหตุที่ต่างคนต่างเป็นห่วงอาหารการกินยัยกะทินี่แหละ ทำให้อาหารไม่เคยพร่องไปจากถ้วยของนางเลย..ผลลัพท์หรือคะ ไอ้อาหารที่กินไม่หมด นอกจากจะหมดความหอม ความกรอบอย่างที่มันควรจะเป็นแล้ว บางทีอิชั้นก็ต้องมาเจอกับบรรดากองทัพมดที่พากันมาบุกถ้วยอาหารเม็ดของยัยกะทิจนเต็มพื้นที่อีกด้วย
หลังจากนั่งคิด นอนคิดอยู่หลายวันว่าจะป้องกันข้าศึกยังไงดี สุดท้ายอิชั้นก็ปิ๊งไอเดียขึ้นมาฮ่ะ ทางเดียวที่จะป้องกันมดขึ้นอาหารเม็ดยัยกะทิได้ ก็คือต้องทำการล้อมคอกกันอาหารเม็ดหายเซี๊ยะก่อน วิธีการหรือคะ อิอิ..
แอ่น..แอ๊นนน...อิ่เจ๊ของยัยกะทิขอนำเหนอ ถ้วยเก็บป๋องนม ราคา 10 บาท เริ่ด หรู ดูดี ชิมิคะ(..ตรงไหน ??!!)
ข้อดีของถ้วยเก็บป๋องนมแบบนี้มีสองประการฮ่ะ คือด้วยความที่มันเป็นถ้วยที่มีสองชั้น (มีชั้นใส่ป๋องนมตรงกลาง แล้วก็มีชั้นสำหรับหล่อน้ำกันมดอยู่รอบนอก) เราจึงสามารถอะแด๊ปเอาอาหารใส่แทนป๋องนม แล้วหล่อน้ำรอบ ๆ กันมดได้ แถมมันยังมีฝาปิด ป้องกันอาหารเม็ดโดนลมแล้วหายกรอบ หายหอมอีกดั้ว
ถ้าไม่ต้องการใช้ฝาปิด ก็เอามาทำเป็นของเล่นให้มะแมวของเราก็ยังดี (เอากับอิชั้นซี๊.....เอิ๊กก..)
พออิชั้นได้ถ้วยมาป๊าบ ก็จัดการเลยฮ่ะ ขั้นตอนแรกก็เอาอาหารเม็ดปริมาณปกติแบบที่เคยใส่ให้ยัยกะทิใส่ลงไปก่อน
จากนั้นก็เติมน้ำนิดหน่อย เพื่อป้องกันไม่ให้มดไต่ถึงบริเวณที่เราใส่อาหารไว้ บริเวณที่เป็นขอบชั้นนอก
ไหนลองปิดฝาดูทีรึ ว่าจะดูดีมีสกุลมั้ย อิอิ..
ผ่านการเทสต์จากผู้ตรวจคุณภาพงานเรียบร้อย ทิบอก..ใช้ได้ฮ่ะ..แค่นี้พี่มดก็มาแย่งอาหารเม็ดของกะทิไม่ได้แย้ว...♥
ไอเดียของการป้องกันมดให้กับถ้วยอาหารของน้องแมวนี่ไม่สงวนลิขสิทธิ์นะคะ ถ้าเพื่อน ๆ ท่านไหนสนใจจะเอาไปทำตามก็เชิญได้เลยค่ะ ก็หวังว่ายุทธการป้องกันมดที่อิชั้นเอามาฝากกันในวันนี้ จะถูกใจแควน ๆ ทาสแมวทุกท่านไม่มากก็น้อยนะคะ ヾ(＠＾▽＾＠)ﾉ
เรื่องและภาพประกอบโดย Pacharawalai
