ช่วงนี้งานที่ออฟฟิศน้อยฮ่ะ เรียกได้ว่าเป็นช่วงทะเลราบเรียบ คลื่นลมสงบ ก่อนพายุใหญ่จะมา หุหุ..ดังนั้น หลังจากอิชั้นออกไปตระเวนซื้ออุปกรณ์ข้าวของที่ต้องนำมาบูรณาการซ่อมแซมห้องหับต่าง ๆ ให้กับลูกค้าที่จะเข้ามาพักในตึกเรียบร้อยในแต่ละวันแล้ว ก็เลยมีเวลาว่างพอที่จะมานั่งเล่นกับยัยกะทิได้เป็นพัก ๆ อ่ะนะคะ
และเนื่องจากช่วงนี้เป็นช่วงหน้าฝน ซึ่งแน่นอนว่าสภาพภายนอกก็จะค่อนข้างชื้นแฉะพอสมควร แถมยัยกะทิเอง ช่วงหลังนี่ก็ทั้งดื้อ ทั้งซน >0</ หากปล่อยตัวหรือเผลอเปิดประตูให้แม่นี่ออกไปได้ทีไร ก็มักจะวิ่งจู๊ดดด..ออกไปไล่จับนกจับแมลงที่ลานดินป่าหญ้าหลังตึกทุกที เป็นที่น่าปริเวทนาสำหรับอิ่เจ๊มันมาก T^T เพราะนอกจากจะต้องเดินท่อม ๆ วิ่งอ้อมป่าไล่จับแม่กะทิกลับมาให้ได้แล้ว ก็ยังกลัวว่ามันจะวิ่งเตลิดหนีเข้ารกเข้าพง หรือวิ่งไปทางด้านหน้าถนนดิน ซึ่งมีบ้านที่เค้าเลี้ยงหมาดุ ๆ ไว้ตั้งหลายตัวอีกตะหาก
อย่ากระนั้นเลย..ช่วงนี้กักตัวยัยกะทิไว้แต่ในออฟฟิศดีกว่าฮ่ะ ซึ่งแน่นอน ว่าความซนระดับหนูกะทินี่ กักขังหน่วงเหนี่ยวยังไงก็เอาไม่ค่อยจะอยู่ ไปดูวันว่างของอิ่เจ๊กับยัยกะทิกันนะคะ
วันนี้แม่กะทิบุกห้องเก็บเครื่องนอนฮ่ะ..ส่่วนใหญ่แล้วป้าแม่บ้านจะพับเครื่องนอนแขกเอาไว้ในห้องนี้ จริง ๆ อิชั้นไม่อยากให้ยัยกะทิมาปีนป่ายเครื่องนอนสักเท่าไหร่หรอก เพราะกลัวแขกบางคนจะแพ้ขนแมว แต่บังเอิญว่าเมื่อวานกะทิอาบน้ำสะอาดเอี่ยมเรี่ยมเร้เ่รไรละ พอไปเจอมันนอนสบายอารมณ์บนตระกร้าผ้าเข้า ก็เลยดุไม่ลง <3
พออิ่เจ๊หาตัวเจอ ก็เริ่มหาที่ซ่อนใหม่ ช่วงนี้ยัยกะทิชอบเล่นซ่อนหาฮ่ะ แล้วเป็นกับอิชั้นคนเดียวด้วยนะ เรียกว่าพอได้ยินเสียงปั๊บก็รีบวิ่งไปแอบ พออิชั้นเดินไปเจอ หรือเข้าไปใกล้ ๆ ก็แกล้งเอาขายื่นออกมาจากที่ซ่อนแล้วตะปปให้ตกใจเล่น มันอ่ะ...สนุก แต่อิ่เจ๊มันอ่ะ..หัวใจจะวายเอา เอ้า..ๆ แล้วก็มุดเข้าไปไอ้เจ้าชั้นวางเครื่องนอนนั่นอ่ะ
กะทิ : อิอิ...คราวนี้อิ่เจ๊หาทิไม่เจอแน่ ๆ ( >_<")
อิ่เจ๊ : ฮั่นแน่ะ..ทำไรอ่ะทิ ออกมาเดี๋ยวนี้นะ..
กะทิ : ว้า..หาหนูเจอซะแระ เล่นอย่างอื่นก็ด่ะ
สังเกตช่วงลำตัว มันจะอ้วนคับตระกร้าผ้าอยู่ละ..นี่อิชั้นเลี้ยงดีเกินไป หรือนังทิมันแอบสูบลมตัวเองตอนอิ่ชั้นไม่อยู่ก็ไม่รู้เนี่ย
ต้องโทษพวกที่อยู่ตึกนั่นแหละฮ่ะ..เช้าขึ้นมา ต่างคนต่างก็ขยันเติมอาหารในถ้วยยัยกะทิซะจริง ป้าแม่บ้านเดินมาดู เอ๊า..กะทิอาหารหมด > เติม สาย ๆ พี่ไอซ์น้องเสมียนที่ตึก 9 เดินมา อ๊ะ..อาหารเหลือน้อย > เติม เที่ยง ๆ พี่หน่อง น้องเสมียนตึก 5 เดิืนมา แหม..ทำไมไม่มีใครเติมอาหารให้กะทิเนี่ย (จริง ๆ มันกินหมดละ) เอ้า.. > เติม สุดท้าย..อิชั้นขับรถมาเซ็นต์งานที่ตึก โถ...กะทิไม่มีไรกินเลย (มันกินหมดรอบที่ 4 แล้วว้อย) เอ๊าาาา > เติม...มันไม่อ้วนจนพุงแตกตายก็บุญนักหนาละ Y^Y
หยิบให้โหน่ย ๆ ม้วนกระดาษมันตกลงไปอยู่ในนั้นแย้วอ่ะ..แม๊ววววว.
สักพักพออิชั้นเดินไปกวนใจมันมาก ๆ เข้า ก็วิ่งปรู๊ดลงไปซ่อนอยู่ใต้ชั้นวางผ้าอีกรอบฮ่ะ..งานนี้ต้องปล่อยให้เล่นซนไปจนกว่าจะได้เวลากลับเข้ากรงอ่ะเนอะ อย่างน้อยเค้าก็ได้มีความสุขเวลาได้ออกมาจากกรงบ้าง ถึงแม้จะไม่ได้ออกไปวิ่งลั้นลานอกออฟฟิศก็เหอะ ^^
แล้วกลับมาพบกับกะทิได้ใหม่ในครั้งหน้านะคะ
เรื่องและภาพประกอบโดย Pacharawalai
