วันศุกร์ที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

ออฟฟิศจะแตก


หลังจากที่ตัดสินใจเอายัยโกกิแมวเด็กใหม่เข้ามาอยู่เป็นเนื้องอกในชีวิตของยัยกะทิ ก็รู้สึกได้ว่าอิ่หมู่นี้ กะทิเริ่มเปี๋ยนไป๋ขึ้นเรื่อย ๆ ฮ่ะ

แต่ก่อนนั้น ด้วยความที่เป็นแมวหัวเดียวกระเทียมลีบ กะทิจะค่อนข้างขี้อ้อนเอามั่ก ๆ คือถ้าอิชั้นเอามันเข้ามาในออฟฟิศและให้กินอาหารจนอิ่มแล้ว สักพัก เธอก็จะมาวนเวียนคอยนั่งคอยสีคอยสะกิดสะเกาให้รักเธออยู่นั่นล่ะ แถมอิ่ตอนพากลับเข้ากรงก่อนอิชั้นกลับบ้าน ก็มักจะมีแมวเหงามานั่งพองลมยังกะอึ่งอ่างอยู่แถว ๆ มุมกรง คอยส่งสายตามองตามรถอิชั้นนิ่ง ๆ ไปจนกว่ารถจะลับตา เป็นที่น่าเวทนากับอิ่เจ๊มันยิ่งนัก


แต่เดี๋ยวนี้ กะทิเปลี่ยนไปฮ่ะ ตั้งแต่มีอิ่แมวเด็กตัวขาวหางยาวตาเหลืองเข้ามาอยู่ด้วยในออฟฟิศ คุณพี่กะทิเค้าก็ไม่ค่อยจะสนใจอิ่เจ๊เลย เดาเอาว่าปัจจุบันอิ่เจ๊มันดำรงตำแหน่งเป็นเครื่องให้อาหารแมวเท่านั้น T^T เพราะพอฉีกอาหารซองให้กินอิ่มปุ๊บ สองแสบก็เอาแต่เล่นกัน ปล้ำกัน นัวเนียกัน แม้ว่าอิชั้นจะจับแยก แค่สองนาทีเท่านั้นมันก็โดดผลุงไปกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอีก (สนใจเจ๊บ้างงงง.. T_T)


นี่มันเกิดอัลไลขึ้นกันเนี่ย !!??

เท่านั้นยังไม่พอฮ่ะ กะทิยังทำตัวเป็นพี่ที่ดีเกินคาด อิชั้นฉีกอาหารซองให้ตัวละซอง ของโกกิใส่ถาดหลุมให้กิน ส่วนของกะทิใส่ถ้วยใบโปรดให้ กะทิกลับไม่กินซะงั้น แต่กลับรอให้โกกิกินอาหารของตัวเองจนเหลือเสียก่อน ค่อยไปตามเก็บกินอาหารที่เหลือ ร้อนถึงอิ่เจ๊ ต้องเปลี่ยนเป็นให้อาหารในถาดหลุมแบบคู่แฝด


กินอิ่มก็มานั่งแต่งตัว เลียขนให้สลวยสวยงามกันสักพัก แป๊บเดียวเท่านั้นฮ่ะ..ก็ได้เวลาชวนกันเล่นอีกแระ

อ่ะ..มาดูการประมวลภาพ สองแสบถล่มออฟฟิศกันนะคะ :)


เฮ้..แกทำไรอ่ะ ยัยลิงกิ


 เก๊าอิ่มแย้วอ่ะพี่ทิ....มาเล่นกันเถอะ ๆ


 เน่ ๆ..พี่ทิทำแบบเค้าได้ป่าว..ตอนเน้เค้าเป็น"สไปเดอร์แมว"นะ..แฟร่บ ๆ ๆ..(แฟร่บป้อเธอสิ....>0</ อ๋อย..โต๊ะกลางอันแสนแพงของช้าน T^T)


น่า..นะ..มาเล่นกันเถอะ ๆ (พี่ทิ : จะดีเหรอ อิ่เจ๊มองอยู่นะ ??)


งั้นมาเล่นมวยปล้ำกันก็ได้


เอาจริงนะ..ทิ ถีบ ๆ ๆ กิ กอด ๆ ๆ..เฮ้ย..@3%%#@@&^


หนุกจัง..อีกรอบมะพี่ทิ (อิ่เจ๊..พอเหอะ พวกเอร็งทำออฟฟิศจะกลายเป็นห้องอนุบาล ก.ไก่ แระ มองไปทางไหนก็มีแต่ของเล่นเอร็งทั้งคู่ แล้วไหนล่ะ สมุดบัญชีของชั้น)


สุดท้ายขอปิดตอนกันด้วยภาพสองแสบนั่งฟังอิ่เจ๊อบรมชุดใหญ่นะคะ อิอิ..

แล้วกลับมาพบกับกะทิและโกกิได้ใหม่ในครั้งหน้าค่ะ




เรื่องและภาพประกอบโดย Pacharawalai